Gedichten
Gedichten

Onderweg

Als Emmaüsgangers onderweg
op zoek naar een nieuw Woord.
Iemand vraagt: “Waarom?”, ik zeg:
“Ik zoek wat in mij hoort.

Een Woord dat blijft weerklinken,
dat ik steeds nieuw blijf verstaan.
Een Woord dat blijft bezinken,
maar dat nooit ten onder zal gaan.”

Ik lees en ik vind sporen,
iets dat bij me beklijft.
Ik wil het blijven horen,
wil dat het bij me blijft.

Maar een Woord dat is niet snel gevat,
is niet te vangen in een moment.
Een Woord ontdekt je op je pad,
het is waar jij ook bent.

Naar Lucas 9:33 of 24:29

Sint-Martinuskerk

ik zie een kerk met heel veel kamers
voor mensen welteverstaan
’t is een kerk met heel veel muren
waardoor God lijkt weggegaan…

 

Bomen

‘k wil mezelf verlaten
en ben op zoek naar een gesprek
met wie zou ik kunnen praten
wie vind ik op deze plek?

ik kijk en ik zie bomen
alsof het mensen waren
ik luister en ga dromen
stil binnenin mij staren

ze moeten heel veel weten
hebben vast heel veel gezien
‘k kan mijn vragen niet vergeten
zouden zij dan soms misschien…?

de vragen blijven leven
de bomen blijven dood
de wind streelt de bomen even
en ik bedenk me…

Geborgenheid

Ik heb geen grootse plannen en ambities om dichter te worden ofzo. Maar onderstaand gedicht heb ik geschreven in een workshop op Hydepark (het seminarium van de Protestantse Kerk Nederland). Het is een vrij persoonlijk …