In de berichtgeving rond de evacuatievluchten uit Afghanistan bleef ik hangen op een citaat van Mark Rutte: “Nederland doet er alles aan om ambassadepersoneel, tolken en ‘anderen die onze bescherming verdienen’ weg te krijgen uit …
In de voorbereiding van een vesper op Goede Vrijdag schreef ik twee korte verzen.
Een betere wereld begint bij jezelf, dat krijgen we vaak te horen.
Maar de echte betekenis daarvan, die lijkt helaas verloren.
Heb God lief boven alles. Hou van je naaste. Dát is het plan.
Begin dus bij God en de ander. Dáár wordt de wereld beter van.
een pelgrimstocht door eigen stad
ik ben op zoek naar God
veel kerken heb ik al gehad
steeds weer de deur op slotdan sta ik in gedachten stil
de stad trekt langs me heen:
‘God is een god die wand’len wil
en niet een god van steen’
Naar Genesis 3:8
Voor een dienst op 21 juni 2015 schreef ik een nieuwe vertaling van de Engelse hymne ‘Eternal Father, Strong to Save’.
Één van de lezingen in de dienst was uit Markus 4:35-41, het verhaal van de storm op het meer. De oorspronkelijke Engelse tekst en de Nederlandse vertaling die onder andere is opgenomen als Gezang 467 in het Liedboek voor de Kerken zijn te vinden op Wikipedia.
1. Almachtig Vader, door Uw kracht,
heeft U de zee tot rust gebracht.
En zelfs de oceaan zo diep,
blijft in de grenzen die U schiep.
Wij bidden Heer gaat U toch mee,
met hen die zijn in nood op zee.
2. Het water dat bleek veel te zwak
toen Jezus stem de storm doorbrak.
Hij die de zee met voeten treedt
geen storm die Hem ontwaken deed
Als leerlingen Heer bidden wij
Spreek in de storm wees ons nabij.
3. Gods Geest die aan ons leven geeft
de Geest die over waat’ren zweeft.
De chaos is voorgoed voorbij
door vrede keerde U het tij.
O Geest, verlicht dan ons verstand
vervul ons hart, vernieuw dit land!
4. Drieënig God die liefde zijt,
en vol van macht en majesteit.
Bescherm ons als er noodweer dreigt
en ’t water tot de lippen stijgt.
Dan stijgt ons loflied naar omhoog
tot ver voorbij de regenboog!
God ik wil de zin begrijpen
Die ik aan mijn leven geef.
Was Hij werkelijk hier op aarde
Leerde Hij ons wat U schreef?Eindigt ’t leven met een komma,
Is de dood dan echt geen punt?
Is het enkel een cadeautje
Dat u mij het leven gunt?God hoe zit het met de mensen
Die echt leven wordt ontzegd?
Velen lijden aan het leven
Wanneer zet U dat dan recht?Dus ik vraag U hen te helpen
‘k bied mezelf ook aarz’lend aan
Ja Uw woorden worden zinnig
‘k Heb weer zin in mijn bestaan.
Als Emmaüsgangers onderweg
op zoek naar een nieuw Woord.
Iemand vraagt: “Waarom?”, ik zeg:
“Ik zoek wat in mij hoort.Een Woord dat blijft weerklinken,
dat ik steeds nieuw blijf verstaan.
Een Woord dat blijft bezinken,
maar dat nooit ten onder zal gaan.”Ik lees en ik vind sporen,
iets dat bij me beklijft.
Ik wil het blijven horen,
wil dat het bij me blijft.Maar een Woord dat is niet snel gevat,
is niet te vangen in een moment.
Een Woord ontdekt je op je pad,
het is waar jij ook bent.
Naar Lucas 9:33 of 24:29
ik zie een kerk met heel veel kamers
voor mensen welteverstaan
’t is een kerk met heel veel muren
waardoor God lijkt weggegaan…
‘k wil mezelf verlaten
en ben op zoek naar een gesprek
met wie zou ik kunnen praten
wie vind ik op deze plek?ik kijk en ik zie bomen
alsof het mensen waren
ik luister en ga dromen
stil binnenin mij starenze moeten heel veel weten
hebben vast heel veel gezien
‘k kan mijn vragen niet vergeten
zouden zij dan soms misschien…?de vragen blijven leven
de bomen blijven dood
de wind streelt de bomen even
en ik bedenk me…
Ik heb geen grootse plannen en ambities om dichter te worden ofzo. Maar onderstaand gedicht heb ik geschreven in een workshop op Hydepark (het seminarium van de Protestantse Kerk Nederland). Het is een vrij persoonlijk …
